Esperanto, raciismo, edukado.
Mi jam klarigis la kutimajn homajn reagojn, okazantajn kiam mi parolas en Eo al mia ido en publikejoj. Iufoje homoj demandas al mi kiun lingvon mi parolas, kaj ĝenerale ne konas Esperanton. Ili do poste ofte petas klarigojn, pri kio estas Esperanto. Ĉiam plezurigas min pritrakti tiun temon, sed samtempe mi sentas ĝenon, ĉar mi timas eblajn reagojn de ili. Ĉi-afiŝe mi prezentas tipan dialogon kiu okazas dum tia situacio.
Legi plu “Kiel mi reagas al demandoj pri kiu lingvo mi parolas”
Dum la lastaj monatoj, mi kompreneble plu legis multajn rakontojn kaj fabelojn al mia ido. Mi prezentas la plej ŝatatajn de ĝi, tiujn, kiujn mi estu leginta dekoj da fojoj. Cetere tiuj bildaj libroj ankaŭ taŭgas por komencantoj, eĉ se plenkreskuloj eble ne multe ĝuos la porinfanajn rakontojn.
Kiam homoj eklernas Esperanton, aŭ kiam ili klarigas al iu kial uzi tiun lingvon, ofte ili parolas pri tiu tezo de Zamenhof (kaj de prauloj): okazus malpli ofte miskomprenoj kaj konsekvence gravaj interbataloj inter la homaro, se oni parolus komunan lingvon. Legi plu “Ĉu militoj malpli okazas, kiam homoj parolas la saman lingvon? (scienca artikolo)”
Antaŭ kelkaj semajnoj mi legis interesan libron pri la historio de la ĉefaj internaciaj plan-lingvoj. Ĝia hispana aŭtoro verkis ĝin en la angla, kaj ĝia Esperantigita titolo sekvas: Esperanto kaj ĝiaj konkurenculoj: la barakto por internacia lingvo. Legi plu “Libro-recenzo: Esperanto and Its Rivals: The Struggle for an International Language de Roberto Garvia”
En mia denaska lingvo simpla rimedo por seks-neŭtraligi la lingvon ne ekzistas. De pluraj jardekoj tamen alternativojn homoj proponis, sed ili estas pli facile uzeblaj skribante ol parolante. En Esperanto tiaj alternativoj multas kaj estas facile uzeblaj ankaŭ perbuŝe. Mi priskribas en ĉi-tiu afiŝo kiam, kiel kaj kial mi uzas kun mia ido seks-neŭtralan Esperantan lingvon.
Homoj havas multajn kredojn kaj opiniojn pri kiam estas pli bone lerni duan lingvon. Ĝenerale, oni kompreneble pensas, ke ju pli frue okazas, des pli bone estos. Ĉu vere? Kial? Ĝis kiam? Jen freŝa scienca artikolo, kiu pritaksas ĉi-tiujn demandojn. Legi plu “Grava periodo por akirado de dua lingvo (scienca artikolo)”
Ĝis nun mi resumis la lingvo-evoluadon de mia ido 6 monatojn post la lasta resumo. Lastatempe lia Eo-lingvo pli rapide evoluis, tial mi nun traktas ĝin, nur 2 monatojn post la lasta ĝisdatigo. Legi plu “Lingvo-evoluado en Esperanto de 3,2-jarulo”
Avantaĝo de la porinfana literaturo en Esperanto estas, ke oni facile trovas librojn el diversaj landoj kaj kulturoj, kiu priskribas la socion tiom diversmaniere. Tiu bildlibro skribita de la ĉina verkinto Huang Ĝeng, eldonita en 1977, estas perfekta ekzemplo. Mi ne pensas ke mi facile trovus en mia denaska lingvo tian libron. Jen prezento de tiu 60-paĝa bildlibro, kiu taŭgas por junaj infanoj. Legi plu “Libro-recenzo: Kapti vulturon viva de Huang Ĝeng”
Mi vivas en Francio, en regionero (alivorte departemento) kiu nomiĝas Savojo. Savojo estas urba, kampa kaj monta regionero, en la francaj nordaj Alpoj. Mi loĝas precize en urbeto, kiu estas 5 kilometroj for de la ĉefa urbo de Savojo, Ĉamberio. Ĉamberio enhavas 60.000 loĝantojn, kaj la tuta urbaro (kun la urboj kaj urbetoj, kiuj apudas Ĉamberio) enhavas 220.000 loĝantojn. Mi tuj priskribos la tiean Esperantan vivon. Legi plu “Esperanto en mia franca urbo”
Paroli denaske du lingvojn ne donas pli da cerbaj avantaĝoj ol malavantaĝoj. Tamen, kiam oni legas librojn aŭ retejojn pri ĉialingvaj denaskuloj kaj dulingvismo, plej ofte la verkintoj disvastigas miton, malfaktajn kredojn. Ili laŭdas la tiel nomatan “kogna avantaĝaro de dulingvismo”. Kion diras la nunaj sciencaj konoj ĉi-teme? Ni pridiskutu tion en tiu-ĉi afiŝo.
Legi plu “Denaskuloj ne havas pli da cerbaj avantaĝoj ol nedenaskuloj”
Denaskuloj - paroli Esperanton kiel denaskan lingvon. 