De kiam mi decidis uzi nur Esperanton kun mia ido, mi skribis en simpla kajero informojn kaj rakontetojn pri lia lingvo-evoluado. Mi de nun enskribos ilin ankaŭ en tiu blogo, sed antaŭe mi rakontu kio lingve okazis dum ĝiaj 3 unuaj jaroj.
Ege atendita momento dum la kreskiĝo de infano certe estas ĝiaj unuaj vortoj, precipe kiam oni edukas ĝin dulingve.
La unua vorto de Azur aperis kiam ĝi estis 12-monataĝa. Temis pri vorto en la franca, “ça“, kiu signifas tio. Li uzis ĝin tuttage, montrante per montrfingro samtempe la deziratan aŭ priparolatan aĵon aŭ personon. Alvenis poste la kutimaj “papa” [paĉjo] kaj “maman” [panjo], ĉiam en la franca, kiam li havis 16 monatojn.
Unuaj vortoj en Esperanto li diris kiam li estis ĉirkaŭe 18-monataĝa. Tiam li komencis uzi pli kaj pli da vortoj en la franca. Estis:
- “Ko” (por kasko)
- “Koko”
- “Kuko”
La du unuajn li uzis nur en Esperanto dum pluraj monatoj. La lasta estis uzata malofte, ĉar li ankaŭ uzis la francan vorton “gâteau”.
Denaskuloj - paroli Esperanton kiel denaskan lingvon. 
Unu penso pri “La unuaj vortoj”